Esenyurt’ta 1 Mayıs ortak kutlanacak

İstanbul’un Esenyurt ilçesinde farklı iş kollarından bir araya gelen işçiler, 1 Mayıs’a sayılı günler kala çalışma koşullarını ve ortak mücadeleyi tartıştı.

İşçi Sınıfının “Uluslararası Birlik Mücadele ve Dayanışma Günü” olan 1 Mayıs’a sayılı günler kala Esenyurt’ta çeşitli işkollarında çalışan sendikalı ve sendikasız işçiler toplantıda bir araya geldi. Evrensel Gazetesi Sorumlu Yazı İşleri Müdürü Cem Şimşek ve Sendikamızın İstanbul Bölge Sorumlusu İbrahim Kızılyer’in konuşmacı olduğu toplantıda çalışma koşullarından, ortak mücadeleye birçok konu tartışıldı. İşçiler ise yaptıkları konuşmalarda, konfederasyonların farklı illerde kutlama açıklamalarına karşı her yerde ortak, güçlü bir 1 Mayıs kutlamasını istediklerini söyledi. Ayrıca farklı konfederasyonlara bağlı sendikaların 29 Nisan’da Esenyurt’ta bir kutlama yapacağı da duyuruldu.

Toplantıda konuşan Cem Şimşek, 1 Mayıs’ın tarihçesini anlattı. Bugün de işçilerin 12 saat çalıştığını, iş kazaları geçirdiğini, iş cinayetlerinde yaşamını yitirdiğini ifade eden Şimşek, bu koşulların değişmesi için işçi sınıfının ortak mücadele etmekten başka şansı olmadığını vurguladı.
İbrahim Kızılyer ise “Bu toplantıya katılan her işçi farklı sorunlarla geldi, bu sorunlardan tek başına çıkmasının da imkanı yok. 1 Mayıs bu sorunların ortak haykırıldığı, çözümlerin talep edildiği bir gün. Burjuvazi bundan korkuyor, işçilerin bir araya gelmesini istemiyor” dedi.

Sendikaların ortak mücadele alanlarını yaratmakla yükümlü olduğunu dile getiren Kızılyer, “Ama bakıyoruz bir konfederasyon Hatay diyor, diğeri başka il söylüyor bu kabul edilemez” dedi. İşçilerin olduğu her yerde 1 Mayıs’ın kutlanması gerektiğini belirten Kızılyer, farklı konfederasyonlara bağlı sendikalarla birlikte Esenyurt’ta 29 Nisan’da yerel kutlama yapılacağını söyledi.

‘KOŞULLARA İTİRAZ EDENLER İŞTEN ATILIYOR’

Konuşmacıların ardından söz alan işçiler ise çalışma koşulları, düşük ücret ve geçim derdine vurgu yaptı. Asgari ücretin çok az olduğunu dile getiren bir işçi, “Önceden bir işçi çalışıp, 5 kişilik bir aileye bakabiliyordu, bugün ise 5 kişi çalışıp çalışmayan bir kişiyi idare edemiyor” dedi.
Çalışma koşullarının daha da ağırlaştığını belirten bir metal işçisi ise koşullara itiraz edenlerin işten atıldığını söyledi. Bir tekstil işçisi de “Korku toplumu yaratılıyor, tek tip insan isteniyor. Bütün kanallarda tek adam. O ne derse onu veriyorlar, bu ülkede mücadele etmek kolay değil, sendikalara büyük iş düşüyor. İşçiler neden 1 Mayıs’a katılmıyor, bunu anlamak gerekir. Durumun farkında olan bütün işçiler yanındaki arkadaşına 1 Mayıs’ı, mücadeleyi anlatmak zorundadır” dedi. Fabrikalarda işçilerin 1 Mayıs’a katılırken tereddüt ettiğini vurgulayan bir başka işçi ise geçen yıl 1 Mayıs’a katıldığı için 2 Mayıs’ta işsiz kaldığını vurguluyor.

YAPTIRIM UYGULANSIN!

5 yıldır bir metal fabrikasında çalışan bir kadın işçi ise 1 Mayıs’ın içinin boşaltıldığını belirterek örgütsüz işçilerin 1 Mayıs’ı fazla mesai olarak gördüğünü, 1 Mayıs’a katılanlara da ‘Gidin gaz, cop yiyin’ dediklerini vurguluyor. Başka bir işçi ise “Eğer bu işçi profilini değiştiremezsek, bu tablodan çıkmamızın imkanı yok” diyor. 1 Mayıs’ın resmi tatil olduğunu ancak işçilerin zorla işe çağrıldığını vurgulayan başka bir işçi ise şunları söylüyor: “Madem devlet 1 Mayıs’ı resmi tatil ilan etti, o zaman zorla çalıştıran patronlara da yaptırım yapsın, işçiler de talepleriyle 1 Mayıs’a katılsın.”

Şeker fabrikalarının özelleştirilmesi de toplantıda tartışılan konulardan biri oldu. Bir tekstil işçisi 1 Mayıs’ın en önemli taleplerinden birinin şeker fabrikalarının özelleştirilmesine karşı çıkmak olduğunu belirterek, “Görüşü ne olursa olsun çevremizdeki insanlar özelleştirmeye karşı olduklarını söylüyor. 1 Mayıs’ı örgütlerken bu meselenin üzerinde de durmamız gerekiyor” dedi.