Gıda İş DİSK Gıda Sanayii İşçileri Sendikası
Flormar’da çalışan işçiler daha iyi koşullarda çalışmak için 5 ay önce Petrol-İş Sendikasına üye olmaya başladı. Petrol-İş’in çoğunluğu sağlayarak yetki belgesini alması üzerine Flormar patronu işten atmalara başladı. 115 işçi işten çıkarıldı. Bunun üzerine 14 Mayıs’ta fabrika önünde sendika önderliğinde işçi direnişi başladı.
Fabrika yönetimi direnişteki işçilerle içerideki işçilerin bağını koparmak için kapıya üç metrelik bir branda ve fabrikanın etrafındaki çitlerin üstüne jiletli tel çekti. Polisler fabrika bahçesinde çekim yapıyor. Direnişteki işçilere selam veren işçiler kamera görüntülerinden tespit edilerek “ahlaksızlık, ortalığı karıştırma” bahanesiyle 25/2 maddesiyle işten atılıyor ve onların yerine taşeron işçiler alınıyor. Şu an 5 işçi arkadaşlarına selam verdiği için işten atıldı.
Flormar işçilerinin talepleri…
Oysa Flormar işçilerinin talepleri çok basit: Düşük olan maaşları (1800 TL civarı) yerine insanca yaşayacakları bir ücret istiyorlar. Çoğu kadın olan işçiler ağır yük kaldırıyorlar ve işçi sağlığı kurallarının uygulanmasını istiyorlar.
Yine 12 yıllık işçi Barış Tekin’in durumuna bakalım: Barış işe girdiğinde sağlıklı ve fabrika daki rutin kontrollerde de bu durum teyit ediliyor. Fakat şikâyetleri artınca tam teşekküllü bir devlet hastanesine gidiyor ve böbrek yetmezliği olduğu teşhis ediliyor. Sendikalaşma sürecinde ise artan baskılardan sonra felç geçirip sol tarafı tutmuyor ama inancı gitmiyor: “Flormar’a muhakkak sendika girmeli” diyor…
Flormar’ın reklam sloganı “Biz İstersek Yaparız” onların eylemlerinde, direnişlerinde ete kemiğe bürünüyor, fabrika önündeki direniş devam ediyor…
Bizler İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi olarak Gebze Havzası’na dair hazırladığımız bu kısa raporu Petrol-İş’e üye oldukları için işten atılan ve direnişe başlayan Flormar işçilerine adıyoruz. İşçi sağlığı ve iş güvenliğinin sağlanması, iş kazaları ve cinayetlerinin önüne geçilmesi için sendikalı olmak bir haktır. İş cinayetlerine karşı sendikalı ol.
Gebze Havzası’nda iş cinayetleri…
Yüzde 92’sini ulusal ve yerel basından; yüzde 8’ini ise işçilerin mesai arkadaşları, aileleri, iş güvenliği uzmanları, işyeri hekimleri ve sendikalardan öğrendiğimiz bilgilere dayanarak tespit ettiğimiz kadarıyla Gebze Havzası’nda 1 Ocak 2013 ila 30 Nisan 2018 tarihleri arasında en az 94 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi…
ILO ve WHO verilerine göre 1 “iş kazası sonucu ölüm” karşılığında yaklaşık 6 “meslek hastalığı sonucu ölüm” olmaktadır. Bu dönemde Gebze Havzası’nda 600’e yakın işçinin meslek hastalıklarından dolayı ölmüş olabileceği öngörülmektedir. Ancak bu hususta hiçbir bilgi bulunmamaktadır…
Raporumuzda Gebze Havzası ibaresini kullandık. Bundan kastımız Gebze, Çayırova ve Darıca ilçeleridir. Gerek bir işçi havzası olarak bir bütün olması gerekse Çayırova ve Darıca’nın 10 sene evveline kadar Gebze’nin bir parçası olması nedeniyle raporumuzda böyle bir yöntem izlenmiştir.
• Elimize ulaşan bilgiler ışığında 2013 yılında en az 4, 2014 yılında en az 17, 2015 yılında en az 19, 2016 yılında en az 18, 2017 yılında en az 28 ve 2018 yılının ilk dört ayında en az 8 işçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi…
• 94 emekçinin 88’i ücretli (işçi ve memur), 6’sı kendi nam ve hesabına çalışanlardan (çiftçi ve esnaf) oluşuyor. Yani Gebze Havzası tam bir işçi kenti…
• Ölenlerin 5’i kadın işçi, 89’u erkek işçi. Kadın işçi cinayetleri tekstil ve atık toplama işkollarında gerçekleşti…
• 8 mülteci/göçmen işçi yaşamını yitirdi. Mülteci/göçmen işçilerin beşi Gürcü, ikisi Suriyeli ve biri Azeri…
• Bu dönemde 4 çocuk işçi can verdi. Çocukların ikisi inşaat işçisi, biri damacana su satış işçisi ve birisi de amatör futbolcuydu…
• Ölümler en çok inşaat, taşımacılık, metal, ticaret/büro, ağaç/kâğıt, belediye/genel işler, gıda, kimya ve tekstil işkollarında gerçekleşti. OHAL sonrası iş cinayetlerinde artış gözüküyor…
• En fazla ölüm nedeni ezilme/göçük, yüksekten düşme ve trafik/servis kazası. Oysa çok basit önlemlerle bu nedenli ölümlerin hepsi önlenebilir…
• Bu döneme baktığımızda Kocaeli şehri içinde gerçekleşen iş cinayetlerinin yüzde 28’i Gebze Havzası’nda yaşanmıştır. Yani bir işçi havzasıdır, çok fazla işçi ölümü yaşanmaktadır ve bu yüzden işçiler örgütlenmek zorundadır…
Son sözümüzü söyleyelim: Ölenlerin 6’sı (yüzde 6) sendikalı işçi, 88 işçi ise (yüzde 94) sendikasız. Sendikalı işçilerin ikisi metal, ikisi taşımacılık, biri kimya ve biri büro işkollarında çalışıyordu. Genel olarak diyebiliriz ki Gebze Havzası’nda sendikasız çalışmak ölüm demektir. Tam da bu yüzden Flormar işçileri can güvenlikleri için de örgütleniyorlar…
İş cinayetlerine karşı Sendikalı Ol…
Flormar işçisi yalnız değildir…
